Елиф не може добро да спие, бидејќи нејзините сиромашни родители не можат да си дозволат поголема куќа. Сите живеат во куќа со една соба и спијат во еден кревет. Таа еднаш замисли желба: „Посакувам да сум толку малечка за да може да ме собере секаде…“ Па, никој не го знаеше фактот дека дабот под кој одеше не беше обичен даб. Тој имаше некои посебни моќи.

Ветрот почна да дува… Неговите лисја шумолеа и еден желад ѝ падна на главата. Подоцна, таа се најде себеси малечка како прст, но место да и биде подобро, животот ѝ стана сѐ потежок и потежок.