Тоа беше една од највпечатливите фотографии на 20 век: две момчиња, двајца принцови, чекорат зад ковчегот на нивната мајка додека светот гледа со тага – и со ужас. Додека траеше погребот на принцезата Дијана, милијарди луѓе се прашуваа што мислат и што чувствуваат принцот Вилијам и принцот Хари – и како ќе се одвиваат нивните животи од тој момент понатаму. За Хари, ова е конечно таа приказна.

Пред да ја изгуби мајка му, дванаесетгодишниот Хари беше познат како безгрижната и среќна Резерва на многу посериозниот Наследник. Тагата промени сè. Се бореше на училиште, се бореше со гневот и осаменоста – и бидејќи го обвини печатот за смртта на неговата мајка, се бореше да го прифати животот во центарот на вниманието. На 21 година се приклучи на британската армија. Дисциплината му даде структура, двете учества во борбени дејства го направија херој дома.

Но, наскоро ќе се почувствува поизгубен од кога и да е, ќе страда од посттрауматски стрес и панични напади...