Долорес Редондо постигна голем успех со „Бастанската трилогија“ („Невидливиот чувар“, „Заветот на коските“, „Дар за бурата“). „Северната страна на срцето“ е напишана и објавена подоцна, но настаните всушност ѝ претходат.

Во 2005 година, многу време пред да се случат злосторствата во Бастанската Долина, Амаја Саласар, како млада помошник-инспекторка учествува во програма за размена на полициски службеници од Еуропол во Академијата на ФБИ, во САД. Таму таа се истакнува со својот талент и агентот Алојсиус Дипре, шефот на единицата за истраги, ја вклучува во екипата што е во потрага по сериски убиец наречен „композиторот“, кој убива цели семејства во текот на големи природни катастрофи. Следејќи ја неговата трага, тие одат во Њу Орлеанс во предвечерието на Катрина, најголемиот ураган што го зафатил градот.

Описот на градот во текот на ураганот, разорувањето, личните приказни и потрагата по серискиот убиец се вешто испреплетени со други два заплета. Едниот, во кој, по еден телефонски повик на тетка Енграси кај Амаја ќе се разбудат стравовите и сеништата од минатото, од времето кога имала дванаесет години, била загрозена од мајка си и се изгубила во шумата, при што ја спасила бура, и другиот, приказната на Дипре, кој по многу години повторно се сретнува со грабнувачот на девојчиња и тргнува по него. Во тој дел се присутни зомби, вуду и други верувања што авторката мајсторски успева да ги прикаже спојувајќи ги вуду-митологијата, суеверијата и наварската митологија.