Дали несреќата е само за да се разбере среќата? Дали доброто е несфатливо без злото?

Кога животот е даден на подарок и тоа по втор пат, се чини лесно се стига до одговорот на ова навидум едноставно, но загатливо прашање. Така е и со овој топол, интимен животен запис, кој се чита во еден здив. Во него авторката нема намера да теоритизира за смислата на постоењето, ниту да суди и осудува. Едноставно се обидува да ја претстави горчливата страна на животот, која преку лично доживеаната трагедија, ја втурнува до самиот раб. А таму, на работ е соочена само со точката-без враќање или на враќање.

Влезете во нејзиниот свет и „слушнете“ како ви ја раскажува својата животна приказна искрено, со близок и непосреден однос, како на пријател. За возврат, нуди само едноставни нешта кои можеби се помалку познати на денешниот човек - искреност, чесност, топло срце и срдечно подадена рака...