Убавината учи на самоконтрола, болката на издржливост, а неправдата на трпение.

Формулата за решавање на најсложените животни проблеми е едноставна: несреќата произлегува од обидот да ги контролираме работите над кои немаме моќ, а среќата доаѓа од правилното насочување на нашето внимание кон работите што можеме да ги контролираме.

Според Епиктет, мудроста се постигнува преку искуство, а учењето – преку примери. Така и тој учел сакајќи да го поттикне човечкиот дух кон доблест. Неговиот „Прирачник“ бил популарен во Римската Империја, бил користен во средниот век како правилник за животот на монасите, читан е и коментиран од многу научници и филозофи сè до денес. Согледувањата на животните ситуации како што се осаменоста, немоќта, алчноста или прељубата, звучат живо и современо, исполнети со емоции, со иронија или возвишеност. Нивната цел е да му обезбедат на секој човек сигурен пат до среќата, среде сите подеми и падови на човековото постоење.